Os pediatras advirten dos problemas de “etiquetar” innecesariamente pacientes segundo unha enfermidade.
A medicalización é o proceso polo cal algunhas situacións da vida diaria transfórmanse en problemas médicos e se etiqueta aos pacientes segundo unha enfermidade innecesariamente.
No caso dos nenos, isto pode implicar a longo prazo que dependan en exceso do sistema sanitario e se vexan estigmatizados e perciban mal a súa enfermidade. Nese sentido, a doutora Carmen Martínez González, pediatra de Atención Primaria (AP) de Madrid, sinalou no 10º Curso de Actualización de Pediatría de AP, organizado pola Asociación Española de Pediatría de Atención Primaria (AEPap), que a medicalización “é un acto médico inapropiado e innecesario, que non mellora a calidade de vida do neno, achegando só unha explicación a un problema en términos médicos”.Esta doutora afirma que pode levar tamén á sobreprotección dos nenos, e que estes poden verse como máis doentes do que realmente están, polo que é fundamental fomentar o autocuidado e a tolerancia fronte a moitos problemas que non chegan ser enfermidades.
Ademais, sinala esta experta, ocasiona gastos para o sistema sanitario e investimento de tempo e dedicación para a familia porque algúns achados casuais obrigan a continuar realizando estudos. Esta tendencia e a présa polo diagnóstico precoz poden levar a transformar moitos problemas que son persoais, educativos e sociais en problemas médicos.
Para a doutora Martínez González, etiquetar o neno cunha enfermidade de xeito innecesario pode ter un impacto negativo sobre a súa saúde mental ou o seu desenvolvemento evolutivo, e frear os seus recursos individuais e colectivos: “O neno non só está medrando en términos biolóxicos, senón construíndo unha subxectividade que pode organizarse de forma defensiva, ocultando o seu verdadeiro xeito de ser, para adaptarse e organizar a súa personalidade fronte a un diagnóstico innecesario, que lle marca como diferente e non precisamente mellor”.
Por todo iso a pediatra recorda a importancia do uso da linguaxe médica, que non debe alarmar, senón ter un efecto terapéutico e normalizador.
